گر رود جان ز تنم مهر تو از جان نرود یاد رویت ز دل غمزده آسان نرود

یک شبی نیست که در حسرت روی تو مرا چون دل جای سرشک از سر مژگان نرود

*//////////////////////*\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

امیدوارم همواره بر قایق امید بر روی دریای خوشبختی پاروهای زندگی را به حرکت اوری

امیدوارم در بوستان زندگی ات همواره مهر و وفا  و صمیمیت را به ارمغان داشته باشی

*********

من به آن نقطه های دور و مجهول و به آن افق های رنگین و ناپایدار سفر خواهم کرد 

میروم به آنجا, آنجایی که دشت ها و صحرا ها گسترده میشوند

خدایا, خسته ام , از خودم باز کم آوردم,غصه خوردم,گریه کردم,توی این عالم و آدم چرا

هیچ کس فکر کس نیست,آخر این سکوت چرا شکستنی نیست

مردم از این همه تکرار,تکرار. همه چیز به سوی فنا ونیستی میرود

آفتاب روشن و زیبا غروب میکند و خورشید خندان دوباره پشت کوهای مغرب ناپدید میشود

شب تیره با آن همه ظلمت بالاخره بپایان میرسد, گلهای زیبا و قشنگ پژمرده میگردند و دستخوش

باد خزان میشوند و مرغان خوش آواز از فراق گل دست از نغمه سرایی بر میدارند

گل شاداب طبیعت پژمرده میگردد . نهال آرزو ها در هم میشکند , تبسم زیبایی که بر لب هاست محو

میگردد.این چشمه اشکی که در خیال تو از دیدگانم جاری میگردد خشک میشود و سرانجام این دل

بی امید که اکنون در زیر قدمت با خاک یکسان میسازی در زیر خاک تیره مدفون میگردد.

به جز این غم روز افزون***

از این زندگی , از این و آن جز تلخ کامی چیزی نفهمیدم . عمر را بیهوده تلف ساختم و افسوس

که با دست خالی , همراه با غم و اندوه که حاصل عشق تو بود از این دنیا خواهم رفت واین

خاطرات دردناک جدایی هم از خاطر محو خواهد گردید

شب در شط حوادث اینجا که وقایع چون برق میدرخشد , دفتری به نام زندگی گشوده میشود و به سوی مرگ بسته میشود *****

*******************************************************

دیدی دلم شکست, بازیچه بود در دست کودکی

دیدی که این بلور درخشان عمر من بازیچه بود.....!

دیدی چه بی صدا دل پر آرزوی من،

از دست کودکی که ندانست قدر آن،

افتاد بر زمین،